Het heeft even geduurd, maar eindelijk hadden we weer eens tijd voor een langere wandeling. Al die rondjes in de buurt gingen aardig vervelen. Dit keer zijn we in de auto naar ’t Harde gestapt om vanaf daar naar Elburg te lopen en weer terug. Will was nooit eerder in Elburg geweest, terwijl Es daar vroeger nog wel op de fiets naartoe is gegaan.

We liepen vrij kort in ’t Harde voordat we de natuur indoken. En met vrij kort bedoel ik een minuut of 5. We bevonden ons dus al snel tussen de bomen. Eindelijk weer in de natuur! En ook nog eens erg afwisselend. Het ene moment liepen we in het bos, het andere langs heidevelden, om vervolgens tussen weilanden door te lopen en andersom.

Halverwege de wandeling kwamen we in Elburg uit. Een schattig, middeleeuws stadje, waar we hebben genoten van een koude cola. Ondanks dat de zon pas doorbrak toen we op het terras in Elburg zaten, was het dorstig weer.

Daarna vingen we de terugweg aan. We hadden verwacht dat we veel overlap zouden hebben met de heenweg, maar dat viel ontzettend mee. De route terug naar ’t Harde bracht ons langs de kruidentuinen van A. Vogel. Nooit geweten dat die zo populair zijn, sterker nog, nooit geweten dat die in de buurt van ’t Harde zijn.

De ondergrond van deze wandeling is heerlijk. Alleen rondom Elburg en die 5 minuten in ’t Harde zijn verhard. Voor de rest zijn het wandelpaden, zandpaden en bospaden. Er zit ook geen hoogteverschil in de wandeling, dus dat liep lekker door!

De dieren die we onderweg zagen, waren voornamelijk vee; schapen en koeien, maar we hebben ook meerdere ooievaars gespot. Zij zaten in een weiland en 1 kwam eraan vliegen. Dan valt pas op hoe groot die vogels zijn.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *